’s Heeren Vruchten, 13 november 2023 – Het oogstjaar 2023 zit er nu wel zo’n beetje op. Hoewel, kan je een jaar na het aanplanten van de boompjes en struiken in november 2022 spreken van een oogstjaar?
Het merendeel van het plantgoed is in de afgelopen twaalf maanden hard bezig geweest om de transplantatie van de geboortegrond naar ’s Heeren Vruchten te verwerken. En op de nieuwe (en definitieve) groeiplek te wortelen en een succesvolle symbiose aan te gaan met de mycorrhizaschimmels. Sommige vruchtstruiken en -bomen kwamen zelfs al tot vruchtvorming.
In de vroege herfst zagen we best wel wat peren en appels groeien. Er waren zelfs appel- en perenbomen die voor de tweede keer dit jaar tot bloei kwamen! Eerder namen we een enkele kruisbes waar, een stuk of twee frambozen, een paar pruimen, een enkele amandel, anderhalf nashipeerboompje met twee dozijn peertjes en behoorlijk wat bessen waar. De kleindochter van Leo en Wil heeft de hele druivenoogst (één trosje van de Regent) opgepeuzeld.
De tastbare oogst van dit jaar is dan niet meer dan een mand met appels en enkele peren plus een zevental jampotten (Wil) van de appel- en zwarte bes.
Moestuin
Dit eerste oogstjaar moesten we het van de eenjarigen hebben. De moestuin leverde in de zomer meteen al wekelijks (te)veel courgetten. In 2024 laten we minder, maar wel verschillende courgetteplanten groeien. Koolrabi, snijbiet en palmkool konden we in de tweede helft van 2023 volop oogsten, van de laatste soort laten we er een paar doorgroeien naar 2024, gewoon om te kijken wat er gebeurt.
Aan het eind van de zomer begonnen de sperzie- en snijbonen wekenlang tassen vol bonen te geven, de suikermais kon geplukt worden en de pastinaken werden uitgegraven. Over die groente van vroeger, daarover zijn we het eens dat die een meer losse grond nodig heeft om wat dieper te kunnen wortelen, want deze pastinaken waren vaak meer dik dan lang.
Na begin juli (einde van de theoretische pluktijd) is er volop rabarber geoogst, die nog prima te eten was. En dan waren er nog wat (Chileense) tomaten en een peperplantje waarvan de vruchten in verschillende maaltijden zijn verwerkt.
Wintergroenten
Ondertussen waren de spits-, witte en rode kool in hun eindstadium qua groei, dat wil zeggen: consumptierijp. Samen met de twee soorten pompoenen, een verdwaalde flespompoen, rode bieten, prei, uien en aardappelen (Triplo’s, bedankt Ruud) konden de vrijwilligers week na week een lekker maaltje mee naar huis nemen.
De inmiddels leeggeoogste bedden zijn met grondverbeterende gerst volgezet, en een half bedje is al eerder bezaaid met winterpostelein.
Voor 2024 gaan we de zaai- (en oogst) kalender raadplegen om jaarrond te kunnen oogsten. En we reserveren de helft van een bed om zelf planten/stuiken/bomen te kweken. Misschien ook met wel een bed met een lage plastieken/glazen overkapping om bijvoorbeeld paprika’s en aubergines te laten groeien.
