Populier – Populus nigra ‘Italica’

De Italiaanse populier komt uit de Noord-Italiaanse regio Lombardije en ontleent hieraan zijn naam. De eigenlijke oorsprong van deze cultivaris vermoedelijk in het westen van het huidige Iran. Deze populier is vanaf 1800 over Europa verspreid en is een selectie van de ook in Nederland en België in het wild voorkomende zwarte populier (Populus nigra). Net zoals de zwarte populier groeit de Italiaanse populier het beste op vochthoudende leemachtige grond met liefst een beetje kalk.

Deze populier vormt een smalle zuilvorm die gedurende de groei vooral aan de onderkant iets breder wordt. De boom heeft een typerende rechte stam en eveneens steil opgaande takken. De stam heeft veel knobbels. Het groene blad is ruitvormig tot breed driehoekig. Het loopt bruingroen uit, is egaal groen in de zomer en verkleurt in de herfst geelgroen. De boom bloeit met mannelijke katjes.

Voor een voedselbos is het geen gebruikelijke boom. In ons voedselbos heeft de populier echter wel een functie. Wij hebben een rij Hickory (witte bitternoot) bomen staan en die moeten mooi recht omhoog groeien. Om ze daartoe te ‘dwingen’ staan ze tussen de rechtopgaande populieren. Zodra de Hickory’s voldoende groot zijn, kunnen de populieren gerooid worden.