Fazantenbes – Leycesteria formosa

De Fazantenbes is ook bekend onder de naam ‘grootmoeders oorbel’ vanwege de prachtige hangende bloemen.

De fazantenbes schittert meteen vanaf de eerste nieuwe groei in het voorjaar met een rode kleur op de punten van de scheuten, de nerven en bladranden.

Begin zomer verschijnen er vanuit de scheuten en in de bovenste bladoksels lange rode bloemtrossen met overlappende schutbladen en witte bloemen. Die felle kleur behoudt hij de hele zomer en herfst.

In de herfst wordt de roodachtige tint van het blad sterker voordat het valt en groene wintertakken achterlaat.

De bessen rijpen laat in de herfst, in oktober of november, van groen tot roze tot roodpaars en bijna zwart. De bessen zijn zo zwaar dat de hele tak soms zakt tot comfortabele hoogte voor fazantensnavels.

De bessen van Leycesteria formosa zijn eetbaar en smaken naar een combinatie van rozijnen, chocola en karamel. Je komt ze soms dan ook tegen onder de naam ‘chocobes’.

De Fazantenbes snoeien is niet moeilijk. In de lente knip je de oudste scheuten weg. Vind je de plant te hoog worden, of is hij in de winter beschadigd door de vorst, dan kun je hem helemaal tot de grond snoeien. Vervolgens zal hij zich snel herstellen.

De fazantenbes staat het liefst op een plek in de zon of halfschaduw. De grondsoort maakt hem niet zo veel uit. De Fazantenbes wordt ongeveer 1,5 tot 2 meter hoog. In ons voedselbos hebben we er 6 van staan.