Krentenboom – Amelanchier lamarckii

De Amelanchier lamarckii (Nederlandse naam: Krentenboom) komt oorspronkelijk uit Noord Amerika en is een plant uit de rozenfamilie, maar komt daar nu niet meer voor. Sinds de 19e eeuw wordt het Krentenboompje ook in West-Europa aangeplant, en tegenwoordig komt deze plant op veel plaatsen ook verwilderd voor. Rond de tijd dat de eerste bladeren tevoorschijn komen, begint de Krentenboom ook met bloeien. In april en mei krijgt de Amelanchier lamarckii grote hoeveelheden roomwitte bloemen, vooral als de Krentenboom op een plek staat waar hij veel zonlicht vangt. Na de bloei worden zwartblauwe eetbare besjes gevormd (de krenten). De besjes van Amelanchier lamarckii worden graag door vogels gegeten.

Een van de meest bijzondere eigenschappen van de krentenboom is zijn bladkleur. Als ieder jaar rond april de eerste nieuwe ovale bladeren van het jaar verschijnen, hebben deze eerder een oranjerode kleur, waarbij de fijn gezaagde bladrand vaak wat donkerder is dan het hart van het blad. Later in het jaar verkleuren de bladeren naar groen, waarbij de oranjerode bladrand vaak nog een tijd te zien blijft. Voordat het blad in het najaar van de planten afvalt, heeft het eerst nog een warm aandoende gele herfstkleur.

De uiteindelijke hoogte van Amelanchier lamarckii kan 4 tot 6 meter bedragen. In de winter is deze sierheester uiteraard kaal. De bodem dient goed doorlatend te zijn.

Voordelen van de Krentenboom: de veranderende bladkleur zorgt vrijwel het hele jaar voor een interessant uitzicht Uitbundige witte bloei in het voorjaar. Eetbare, rode tot donkerpaarse vruchten en winterhard tot ongeveer -35 °C. De nadelen zijn: de Krentenboom is niet wintergroen en niet zo geschikt voor kleinere tuinen, daarom hebben wij niet geaarzeld en nu maken ze met 70 exemplaren deel uit van de struweelhaag die we rondom ons voedselbos laten groeien.