Peer – Pyrus communis ‘Winterrietpeer’

De Winterrietpeer is een oud stoofperenras dat vroeger algemeen voorkwam in Nederland. Lokaal staat deze stoofpeer ook bekend als Winterkraaipeer, Sileziepeer, Roggebroodspeer, Pannekoekpeer, of Winterkalebas. Vroeger werd de peer van deze perenboom ook vaak in pannenkoeken gebakken waar de naam Pannekoekpeer ook vandaan komt. De winterrietpeer heeft waarschijnlijk zijn naam te danken aan de manier van bewaren vroeger, in kuilen onder stro, riet en rietmatten. Dit perenras staat bekend als een van de beste stoofperen. Halverwege mei staan de Winterrietperenbomen vol met witte bloemen met roze meldraden.

Van begin tot half oktober zijn de peren rijp om geplukt te worden. Er is dan sprake van een vrij grote, regelmatige peervorm, bruingroen van kleur met soms een donkerrode blos aan de zonzijde. De vrucht is redelijk sappig en heeft fijn vruchtvlees, die na het stoven een goede smaak geeft met veel aroma, en is dan verkleurd naar mooi kaneelrood. De Winterrietpeer is zelfbestuivend ras.